Sammendrag
Essayet prøver å kaste ljos over spørsmålet om korleis ein skal lese symbolsk ladde ord og vendingar i filosofien, og tar disputten mellom Cassirer og Heidegger i Davos i 1929 som "case". Essayet arumenterer for at ein for å forstå kva Dvaosdisputten handla om ikkje beint fram kan lese protokollteksten frå disputten med tanke på dei filosofiske argumenta ein der kan identifisere, men at ein også må lese den med tanke på dei formidlingssamanhengane den går inn i. Essayet viser korleis protokollteksten er blitt gjenstand for ulike lesingar og peikar ut ei rad forskingssamanhengar den kan plasserast i og kaste lys over, t.d. den om forholdet mellom opplysing og romantikk, den som gjeld skiljet mellom "analytisk" og "kontinental" filosofi og den om "dei to kulturane" (C.P.Snow). På basis av resonnementa i essayet blir det til sist tatt til orde for ein humanistisk lesemåte i filosofien, dvs. ein lesemåte som tar omsyn til filosofiens historiske, institusjonelle og diskursive formiudlingssamanhengar.
Vis fullstendig beskrivelse
